5 najpopularniejszych mitów nt. crowdfundingu udziałowego

Przeczytasz w 3 minut Crowdfunding

Ten tekst to tylko krótki i przyjemny fragment mojej książki “Crowdfunding udziałowy dla startupów (i nie tylko)”, którą możesz w całości i za darmo przeczytać tutaj

Crowdfunding udziałowy jest na tyle młody i na tyle złożony, że z łatwością narasta wokół niego wiele stereotypowych przekonań. Część z nich wynika z niewiedzy, część z niezrozumienia materii, a część z lęku przed zjawiskiem, które faktycznie zmienia reguły gry. Wezmę pod lupę kilka z tych mitów i wytłumaczę Ci, dlaczego są błędne lub częściowo nieprawdziwe.

ECF i VC to albo-albo

Fundusze VC i platformy ECF nie muszą ze sobą konkurować, a kapitał oferowany przez mikro- i profesjonalnych inwestorów może (i powinien!) doskonale się uzupełniać. Udana emisja przez ECF to dowód na to, że za spółką stoi społeczność i mówi głośne “tak” dla modelu i strategii biznesowej. Czy to nie powinno stanowić dla instytucji finansowych sygnału, że coś jest na rzeczy i być może warto usiąść z takim podmiotem do stołu negocjacyjnego?

Mało? Fundusze VC na Zachodzie coraz częściej same inwestuję w spółki przez crowdfunding razem z mikroinwestorami (jak choćby Draper Esprit przez platformę Seedrs), a nawet zachęcają startupy w ich portfolio, aby dokonały walidacji i pozyskały ambasadorów na platformie ECF.

Fundusze VC i inne instytucje na rynkach finansowych nie powinny bać się crowdfundingu udziałowego, tylko nauczyć się łączyć go ze swoją strategią i współpracować z tymi, którzy go uprawiają. Z kolei spółki korzystające z ECF muszą zacząć traktować tę metodę jako jeden z przystanków przesiadkowych na długiej trasie prowadzącej do celu, czyli jako komplementarny z innymi instrument finansowy.

ECF jest bezkosztowy (lub zbyt kosztowny)

O tym, jak bardzo ECF nie jest bezkosztowy dowiesz się w rozdziałach 4-6. To zapewne najbardziej kosztowna forma crowdfundingu, bo wymaga poważnych nakładów organizacyjnych i formalnych, abstrahując już od kilkupoziomowych systemów opłat dla platform oraz kosztów samej promocji.

Z drugiej strony nie jest to bardziej kosztowne, niż wydatki i czas, który poświęcisz na przekonanie do zainwestowania w Twój startup anioła biznesu lub fundusz VC. Musisz wykonać podobne kroki, przygotować takie same materiały, a jednocześnie skalujesz działania i zyskujesz korzyści promocyjne. Dlatego spójrz na to w ten sposób: to normalne, biznesowe przedsięwzięcie, które wymaga inwestycji, aby przyniosło zwrot. W przypadku startupów – najczęściej niezbędne, jeżeli myśli się o dalszym rozwoju i pozyskaniu do tego celu kapitału zewnętrznego.

ECF jest tylko dla startupów

Przyznaję, że ten szkodliwy mit prawie utwardziłem sam. Na szczęście dopisałem do tytułu tej książki zwrot “…i nie tylko” ;) ECF sprawdza się w przypadku różnych przedsiębiorstw, z różnych branż i na różnych etapach rozwoju. To nie opinia, nie życzenie – to fakt. Wystarczy, że odwiedzisz dowolną platformę crowdfundingu udziałowego, a zobaczysz na niej nie tylko technologiczne gwiazdy VR lub druku 3D, ale też producentów żywności (jak mająca kilkudziesięcioletnią tradycję Stara Mleczarnia), lokale gastronomiczne, parki rozrywki, wypożyczalnie rowerów, salony piękności, prywatne uczelnie, czy wydawców gier planszowych.

Każda spółka ma możliwość pozyskiwać finansowanie i budować społeczność przez ECF. (Nie każdej musi się to udać, ale to inna sprawa).

ECF to wielu małych inwestorów – tym nie da się zarządzać

Da się, bez wysokich kosztów i ryzyka. Odpowiadając najkrócej: w polskim modelu dualnym, wybierając spółkę akcyjną pod kątem ECF, zobowiązania względem akcjonariuszy są szczątkowe. Za granicą rozwiązuje się to m.in. przez tzw. nominee structure, czyli jedno ciało reprezentujące wszystkich mniejszościowych wspólników w zarządzie, tak, aby nie było to paraliżujące dla spółki.

Ponadto w epoce mediów społecznościowych i zamkniętych grup na Facebooku, Slacka, narzędzi newsletterowych, naprawdę łatwo utrzymywać masową komunikację z dużą grupą ludzi przy względnie niewielkim nakładzie czasu i kosztów.

ECF nie pomoże w pozyskaniu dużego inwestora

Jedno i drugie wzajemnie się nie wyklucza. Odsyłam Cię ponownie do mitów numer 1 i 2. Nie chodzi tylko o to, że musisz przygotować dokładnie taką samą dokumentację, analizę biznesu i materiały prezentacyjne, jakie przygotowujesz z myślą o zdobyciu większego inwestora. Emisja ECF może wręcz zachęcić większego inwestora do zainteresowania się Twoją spółką. Jeżeli zaś otworzyłeś/-aś negocjacje jeszcze przed emisją, udana kampania tym bardziej ułatwi dalsze rozmowy i zwiększy Twoją siłę przetargową (walidacja wyceny, sympatia społeczności, nowe kontakty itd.).


Jeżeli szukasz więcej wiedzy nt. crowdfundingu udziałowego, koniecznie sprawdź moją książkę klikając w banner poniżej.

    Szkolenia

    Skomentuj

    Crowdfunding udziałowy a nagrodowy. Czym się różnią, który model wybrać?

    Przeczytasz w 20 minut Crowdfunding
    Autor 25 czerwca 2018

    Ten tekst to tylko krótki i przyjemny fragment mojej książki “Crowdfunding udziałowy dla startupów (i nie tylko)”, którą możesz w całości i za darmo przeczytać tutaj

    Jeszcze półtorej dekady temu, przed drugą rewolucją internetową i erą mediów społecznościowych, pozyskanie dużej grupy drobnych wspólników poza giełdą było niemożliwe. Inwestorzy mogli myśleć o inwestowaniu w startupy dysponując znacznym kapitałem, a przy tym ograniczoną optyką ofert na rynku i możliwościami dywersyfikacji.

    Dzisiaj spółki mają możliwość znalezienia inwestorów dosłownie wszędzie w sieci. Oferują swoje akcje lub udziały online zainteresowanym internautom, którzy wspólnie są w stanie zaoferować przedsiębiorstwu finansowanie niezbędne do jego dalszego rozwoju. Mikroinwestorzy (bo tak możemy nazwać internautów inwestujących niewielkie kwoty pieniędzy) w zamian oczekują zwrotu i zysku oczywiście, jeżeli firmie w przyszłości będzie dobrze się powodziło. Minimalizują przy tym ryzyko dzięki dostępności bardzo wielu ofert zagregowanych na różnych platformach internetowych.

    Tak wygląda i działa equity crowdfunding (ECF), czyli owoc miłości tradycyjnego inwestowania w spółki z mechanizmami finansowania społecznościowego. Fenomen crowdfundingu jest kluczem do zrozumienia specyfiki modelu inwestycyjnego, dlatego zacznę od porównania, którego ciężko uniknąć.

    ECF w idei i istocie działania nie różni się zasadniczo od swojego bardziej popularnego “kuzyna”, tj. modelu opartego na nagrodach. Masz cel, do którego sfinansowania zachęcasz rzeszę internautów za coś w zamian i za pośrednictwem specjalnej platformy.

    Udziały lub akcje zamiast nagród

    Model udziałowy crowdfundingu, to przede wszystkim odmienny charakter świadczenia zwrotnego. Wspierając kampanie crowdfundingu opartego na nagrodach w zamian za donacje otrzymujesz – niespodzianka! – nagrody: produkt w przedsprzedaży, na który zbierane są środki, drobne gifty, symboliczne gesty. W crowdfundingu udziałowym nie tyle wspierasz, co inwestujesz. Lokujesz swoje pieniądze w biznesie, w który wierzysz, w zamian za udziały lub akcje, oczekując w przyszłości zwrotu finansowego. To sprawia, że po sukcesie kampanii spółka i inwestor nie rozchodzą się każdy w swoją stronę, ale pozostają w relacji, bo łączy ich wspólny interes.

    Finansowanie biznesu, nie produktów i usług

    Crowdfunding udziałowy służy finansowaniu biznesu. Wyłącznie. Kickstarter czy Indiegogo to platformy, na których znaleźć można obok produktów technologicznych ciekawe projekty artystyczne i społeczne. Na platformy ECF wstęp mają wyłącznie spółki – przedsiębiorstwa, których podstawowym celem jest sprzedaż, wzrost, rozwój, zysk i maksymalizacja wartości dla wspólników (niekoniecznie w tej kolejności, ale byłoby to pożądane). W związku z tym:

    1. Realizując crowdfunding udziałowy finansujesz, co do zasady, całą działalność lub jej wybrany fragment strategiczny czy operacyjny, a nie produkt lub usługę.
    2. Model ten daje szansę na finansowanie spółek z sektora usług, co jest niezwykle trudne w przypadku crowdfundingu nagrodowego. Produkt zawsze łatwiej będzie zmienić w nagrodę, a usługę zawsze będzie trudniej sprzedać. Trudno sobie wyobrazić dużą zbiórkę na Kickstarter realizowaną przez steakhouse albo fryzjera dla psów, ale już na CrowdCube to norma.
    3. Inwestorzy preferują wspieranie tych spółek, które mają już jakąś “przyczepność”, tj. historię sprzedaży, pozytywną weryfikację rynku. Jeżeli nie stworzyłeś/-aś jeszcze żadnego produktu lub usługi, a masz do zaprezentowania zaledwie koncept czy prototyp, wykorzystaj raczej model nagrodowy.

    Ambitne cele i duże pieniądze

    Crowdfunding udziałowy to większe niż w modelu nagrodowym kwoty pieniędzy, które gromadzi się ze wsparciem mikroinwestorów. Zarówno jeśli chodzi o cele finansowe kampanii, jak i wysokość indywidualnego wsparcia (inwestycji).

    Po pierwsze dlatego, że chodzi o finansowanie biznesu, a zebrany kapitał ma pokryć szereg działań. Mówimy tu o kwotach rzędu od 100 tys. do 4 mln zł (w Wielkiej Brytanii czy USA ta górna granica to ok. 10 mln zł), kiedy crowdfunding nagrodowy zatrzymuje się w naszym kraju w przedziale 10-100 tys. zł.

    Po drugie, kwoty wsparcia, a właściwie jednostkowa wartość inwestycji, jest średnio wyższa niż wysokość pojedynczych donacji w modelu nagrodowym, bo tym większego zwrotu możesz oczekiwać, im więcej środków ulokujesz. Na platformie Beesfund cena 1 akcji to najczęściej 40 zł. Ale kto oczekiwałby zarobku w wysokości 60 zł po kilku latach, jeżeli stopa zwrotu wyniesie 150%? To oczywiste, że więcej zakupionych akcji może oznaczać proporcjonalnie wyższy zysk w przyszłości.

    Informacje, relacje i myślące pieniądze

    Finansowanie przez ECF to także często bardzo ekspercki i wartościowy feedback, bo spółka zostaje poddana rygorystycznemu procesowi oceny ze strony potencjalnych inwestorów. Oferty analizuje się bardziej krytycznie, bardziej racjonalnie niż w modelu nagrodowym. Trzeba być gotowym na odpowiedź nt. każdego kawałka swojego biznesu, a przede wszystkim pokazać liczby. Społeczność bardzo chętnie wytknie niedociągnięcia w Twojej prezentacji, luki w modelu biznesowym, czy wskaże konkurentów, o których nie miałeś/-aś pojęcia.

    Ponadto, jeśli taką ocenę przejdziesz pozytywnie, tzn. zdobędziesz zaufanie mikroinwestorów i ich pieniądze:

    • można mówić o potwierdzeniu wyceny. O ile model nagrodowy crowdfundingu waliduje Twój produkt i popyt na niego, o tyle model inwestycyjny waliduje wycenę rynkową Twojej spółki i sens Twojego biznesu (co może posłużyć jako argument w negocjacjach z większym inwestorem).
    • Zgromadzona społeczność to cenne aktywo relacyjne i promocyjne. Za pieniędzmi może iść know-how, sieć kontaktów, chęć wsparcia i promocji. Dobrze zarządzana relacja z mikroinwestorami to dostęp do rozproszonych sprzedawców i marketerów, których wystarczy poprosić o intro, informację, kontakt lub opinię. Mają w tym swój interes dosłownie.

    Jeżeli szukasz więcej wiedzy nt. crowdfundingu udziałowego, koniecznie sprawdź moją książkę klikając w banner poniżej.

      Szkolenia

      Skomentuj

      Crowdfunding – krótka historia, długa i bogata przeszłość

      Przeczytasz w 20 minut Crowdfunding
      Autor 26 marca 2018

      Od 21 lat na świecie i od 7 w Polsce kreatywni ludzie finansują swoje przedsięwzięcia dzięki crowdfundingowi. Jednak finansowe wspieranie obiecujących jednostek działało już wiele wieków wcześniej. Taką rolę odgrywał… mecenat.

      Historia sztuki to historia mecenatu

      „Artyści nie mają w historii sztuki żadnego znaczenia poza tym, że nie można się bez nich obejść” – Krzysztof Karoń.

      Działalność artystyczna nigdy nie była odrębnym i  niezależnym kierunkiem rozwoju. Zawsze była uzależniona od konsumentów sztuki. Stworzenie przez artystę określonego dzieła ma znaczenie wyłącznie w przypadku, kiedy znajdzie się klient, który zdecyduje się je zakupić i zaprezentować szerszej publiczności. W  przeciwnym wypadku artysta popadnie w nędzę i jeżeli nie podejmie się pracy zarobkowej, umrze z głodu. Przypuszczam, że wielu artystów w ogóle nie zaistniało, ponieważ musieli się zająć zaspokajaniem podstawowych potrzeb życiowych. Sztuka jawi się więc, nie jako działalność artystów, ale jako działalność kolekcjonerów, patronów, władców i filantropów. To ich wpływ i ich rola jest najistotniejsza w procesie tworzenia dzieł artystycznych, bo to dla nich owe dzieła powstawały. Wybitni twórcy stali się wybitni nie dlatego, że tworzyli wyjątkowe dzieła, ale dlatego, że sprzedawali je wpływowym osobom.

      Podobnie jest z crowdfundingiem. Pomysły, które projektodawcy zgłaszają portalom crowdfundingowym, nabierają znaczenia dopiero wtedy, kiedy ktoś zdecyduje je wesprzeć. Projekty, które nie znajdują zainteresowania rynku nie mają żadnej wartości. Każdy projektodawca, jeszcze przed przystąpieniem do kampanii powinien sobie uświadomić, że tworzy projekt nie dla siebie, ale dla wspierających (albo szerzej – dla określonych społeczności).

      Interesowna bezinteresowność

      Projektodawcy, z którymi prowadziłem wywiady kilka razy wspominali, że zaskoczył ich niewielki poziom bezinteresowności wśród wspierających. Osoby wpłacające pieniądze zazwyczaj oczekiwały czegoś w zamian. Akt dobroczynności był tak naprawdę wymianą. Ale jeżeli przyjrzymy się bliżej historii mecenatu, to zauważymy, że finansowanie twórczości artystycznej, naukowej czy eksploracyjnej było narzędziem polityki społecznej w rękach możnych władców i arystokratów, którzy poprzez dokonania artystów będących pod ich opieką, umacniali swoją pozycję. Wprawdzie łożyli na ich utrzymanie, ale w zamian wchodzili w posiadanie unikatowych dzieł. Pod tym kątem do czasów dzisiejszych nic się nie zmieniło. Zmieniły się natomiast 2 rzeczy. Po pierwsze rola mecenasa indywidualnego została zastąpiona przez mecenat zbiorowy. Trudno jest określić kto wspiera i w jakim celu. Motywy mogą być różne. Najogólniej jednak można podzielić osoby wspierające projekty crowdfundingowe na 3 kategorie:

      • Osoby wspierające bezinteresownie – wbrew pozorom dobroczynność też niesie ze sobą określone korzyści: poprawę samopoczucia, poczucie sensu w życiu, umacnianie dobra społecznego.
      • Osoby zorientowane na regułę wzajemności – jeśli ktoś przeprowadził wcześniej własną zbiórkę, chce się odwzajemnić wspierając innych. Podobnie jeśli dopiero planuje kampanię crowdfundingową, wspiera oczekując, że później otrzyma wsparcie od innych.
      • Osoby oczekujące korzyści – tę grupę można podzielić na 3 podgrupy:
        • Osoby oczekujące nagród (wsparcie jest wtedy formą wymiany handlowej).
        • Osoby oczekujące niższej ceny (kiedy np. kampania crowdfundingowa jest formą przedsprzedaży).
        • Osoby oczekujące pierwszeństwa (jeśli produkt jest społecznie pożądany, osoby te będą chciały go mieć w pierwszej kolejności.

      Planując własny projekt crowdfundingowy, warto przemyśleć, czy korzyści, które ze sobą niesie zaspokajają potrzeby każdej z powyższych grup. Drugi aspekt, który odróżnia mecenat historyczny od crowdfundingu to… technologia. Do relacji dwustronnej mecenas-beneficjent zostały dodane systemy elektroniczne w postaci platform crowdfundingowych. Platformy umożliwiają łatwiejszy kontakt i szybszy przepływ informacji. Ich budowa upodabnia je bardzo do serwisów społecznościowych. Różnica jest taka, że portale crowdfundingowe nie tylko umożliwiają interakcję w sieci i budowanie społeczności, ale również katalizują te interakcje celem realizacji wspólnych celów.

      Kreowanie sztuki na własne potrzeby

      Co to za cele? Poniższy wykres przedstawia liczbę sfinansowanych projektów w poszczególnych kategoriach w serwisie PolakPotrafi.plcrowdfunding1_WeTheCrowd

       

      Projekty na Polak Potrafi podzielone zostały na 20 kategorii. 15 z nich znajduje swoje odzwierciedlenie w amerykańskim portalu crowdfundingowym – Kickstarter.com, założonym 2 lata przed Polak Potrafi. 5 kategorii, których nie uwzględniono na Kickstarterze: Edukacja, Podróże, Społeczność, Sport i Wydarzenia zawierają 43% wszystkich zrealizowanych na Polak Potrafi projektów! Na podstawie tych informacji, możemy stwierdzić, że to rynek wyraża zapotrzebowanie na określony typ projektów crowdfundingowych, tak samo jak kiedyś mecenasi wyrażali zapotrzebowanie na określone dzieła sztuki.

      Czego rzeczywiście potrzebują?

      Liczba projektów w poszczególnych kategoriach nie do końca jednak opisuje zapotrzebowanie odbiorców. Dużo lepiej zobrazują to średnie kwoty zbiórek (zakładane i zebrane).

      crowdfunding2_WeTheCrowd

       

      W takich kategoriach jak „Design”, „Dziennikarstwo”, „Fotografia”, „Gry” czy „Technologia” udaje się zebrać znacznie więcej pieniędzy, niż zakładają projektodawcy. Są to kwoty wyraźnie powyżej średniej. Mogą to być kategorie, na których najbardziej zależy wspierającym.

      Podatny grunt

      Korzystając z danych geolokalizacyjnych dotyczących poszczególnych projektów, możemy określić również, gdzie projektodawcy mogą znaleźć największą aprobatę dla swoich przedsięwzięć.

      crowdfunding3_WeTheCrowd

      Mapa po lewej stronie przedstawia liczbę zrealizowanych projektów crowdfundingowych w poszczególnych województwach. Mapa po prawej przedstawia natomiast liczbę zarejestrowanych w danym województwie organizacji pozarządowych. Podobieństwo nie jest przypadkowe. Te dwie wartości (liczba projektów i liczba organizacji) wykazują korelację na poziomie 0,97. Oznacza to, że czynnikiem spajającym projektodawców z wspierającymi jest… aktywność społeczna.

      Z jednej strony projekty crowdfundingowe są odpowiedzią na potrzeby określonych społeczności. Powstają tam, gdzie istnieje oddolna inicjatywa, gdzie ludzie wyrażają chęć wpływania na otaczającą ich rzeczywistość. Z drugiej strony, ludzie którzy są aktywni społecznie, udzielają się jako wolontariusze w organizacjach non-profit i wspierają zbiórki publiczne dużo chętniej będą wspierać akcje crowdfundingowe. Więcej Artykuł powstał na podstawie ebooka: „Finansowanie społecznościowe. Nowa forma mecenatu.”, który zawiera więcej przykładów, wskazówek i statystyk. Tam również znajduje się szczegółowa analiza z badań przeprowadzonych na prawie 1,5 tys. projektów crowdfundingowych zrealizowanych na platformie PolakPotrafi.pl.

      Ebook możesz zdobyć tutaj.  

       

        Szkolenia

        Skomentuj